“In ons schuthok hier in Erpe vangen we per jaar meer dan honderd honden op.
Vooral in de zomer, wanneer er luchtballonnen laag overvliegen, vaak onweer en vuurwerk is, breken nogal wat honden uit. Soms worden de dieren ook gewoon achtergelaten. In sommige periodes brengt de politie hier twee tot drie honden per dag,” vertelt ze. Jenny, die een echte dierenliefhebber is, probeert elk dier op zijn gemak te stellen en via de chip te herenigen met zijn baasje.
“Dat is niet altijd eenvoudig, want veel mensen vergeten hun adreswijziging door te geven of sluiten hun vaste lijn af zonder dat te melden. Veel dieren komen ook uit het zwart circuit waardoor ze niet geregistreerd zijn.” Toch heeft Jenny het soms moeilijk. “Veel baasjes zijn blij als we melden dat hun hond terug gevonden is, maar soms krijgen we te horen dat ze hem niet meer moeten hebben. Het is jammer dat mensen zo nonchalant omspringen met hun dieren.”
Ook het afscheid nemen van de niet opgehaalde dieren wanneer die naar het asiel in Aalst gebracht worden doet pijn. “Ik ga vaak wandelen met die dieren en zo kweek je toch een band met die honden. Het mooiste bewijs daarvan is dat ik in al die jaren nog nooit ben gebeten. Als een hond naar het asiel moet, heb ik wel vaak hartpijn. Gelukkig houden de mensen van het asiel me op de hoogte als een dier terug toch nog thuis raakt.”