Erondegem - Broer en zus, Julie (9) en Gilles (11) Geers uit Erondegem, staan dit weekend aan de start van het Europees Kampioenschap BMX in het Franse Bordeaux. "Onze sport is niet zo gekend in de streek, maar wel super leuk", vertellen ze.

Beiden werden gebeten door de microbe toen ze op jonge leeftijd een BMX-wedstrijd bijwoonden. "Geen stunt-BMX maar gewoon een wedstrijd van ongeveer 400 meter om het snelst over bergjes rijden en dat lijkt makkelijker dan het is", luidt het. Na een jaartje oefenen traden de twee op jonge leeftijd toe tot de BMX-competitie. "Ik was zes toen ik mijn eerste wedstrijd reed, maar bij de jongens zijn we met veel meer", vult Gilles aan. Een verschil dat zich laat voelen. In hun 2B Racing Team in het Antwerpse zijn slechts twee meisjes en ook op de wedstrijden zijn er minder deelnemers voor de meisjesreeksen. "Door mijn leeftijd ben ik wel sneller dan Julie, maar zij is eigenlijk wel beter", geeft Gilles, momenteel 13de op de Europese ranglijst in zijn leeftijdscategorie, toe. Zus Julie die sinds haar vier jaar wedstrijden rijdt, doet het inderdaad nog iets beter. "Ik ben tweede op de Europese ranglijst en zevende op de wereldranglijst." Een resultaat dat, na een vierde plaats op het Europees Kampioenschap in het Nederlandse Erp in 2015 en een tweede plaats op het EK 2016 in het Italiaanse Verona, overigens nog beter had gekund. "Vorig jaar in mei mocht ik naar het Wereldkampioenschap in Colombia en reed ik op de derde positie toen de eerste en tweede deelnemer vlak voor mij ineenhaakten. Zij vielen en ik kon hun niet meer ontwijken waardoor ik eveneens viel." Toch was de deelname een fantastische ervaring. De verwachtingen zijn dan ook hooggespannen voor het volgende Wereldkampioenschap in het Amerikaanse Rock Hill op woensdag 26 juli. "Door mijn deelname vorig jaar ben ik opnieuw geselecteerd, maar nerveus ben ik niet. Vreemd genoeg speelt dat enkel voor binnenlandse wedstrijden waar mijn teamgenote en vriendin mijn grootste rivale is." Een eenvoudige sport is BMX overigens niet. Trainingsfaciliteiten zijn in de streek nauwelijks te vinden en het rijden zelf vraagt heel wat explosiviteit en techniek. "Het komt er op aan goed te starten, de bochten correct aan te snijden, zo veel te trappen als je kan, bij het springen op de woind te letten, niet te remmen en vooral niet te vallen." Een wedstrijdmanche duurt dan ook amper 40 seconden. "En dan is het alles geven." Iets dat Gilles en Julie nu zaterdag 15 juli zonder meer allebei zullen doen.