De man was als gewezen onderwijzer, Vlaams volksvertegenwoordiger en lid van ‘de Interparlementaire Commissie De Nederlandse Taalunie Brussel - Den Haag’, al jarenlang gebeten door het woord. Amper twintig jaar jong was hij toen hij voor het eerste gelauwerd werd voor een boek van zijn hand. Sindsdien volgden er nog heel wat andere werken en ook een politieke loopbaan. Daarop kijkt de man echter met pijn terug. “Ik ben kapot geweest van wat er gebeurde in de politiek en heb besloten dat het mijn genre niet is. Momenteel leg ik me enkel toe op het schrijven”, vertelt hij.
Enkele jaren terug schreef de man nog een boek over de geschiedenis van Papegem, maar ook tal van jeugdverhalen, politieke werken, romans en poëzie verschenen van zijn hand. “Enkele jaren terug kreeg ik een trombose waardoor ik wat minder goed hoor en met het ouder worden kijk ik nu ook meer naar binnen. De vergankelijkheid van de dingen was dan ook mijn inspiratiebron voor mijn nieuwe boek ‘Een handvol Avondrood’ dat acht verhalen bevat”, vertelt de man.
Aan stoppen met schrijven denkt de man nog helemaal niet. “Men zegt dat 75 jaar de leeftijd is om met alles te stoppen, maar ik heb nog steeds een open geest en blijf ideeën krijgen. Ik ben dan ook al begonnen aan een volgend boek”, klinkt het monter. Nieuwe paden zal de man niet meer inslaan. “Ik heb heel ruim geschreven in functie van waar ik zin in had. Enkele detectives en kookboeken heb ik nog niet gemaakt en ik denk ook niet dat die er nog zullen komen”, lacht de man.