Die bleek bovendien geen onbekende van de man. “Ik was bezig met het maken van de vleessalade toen er een man binnenkwam met witte handschoenen en een bruine muts waardoor ik enkel zijn ogen kon zien. Toen ik opkeek riep die ‘een overval’. Omdat ik het niet kon geloven, antwoordde ik dat het zeker om te lachen was en dat hij zijn muts mocht afzetten. De man riep het echter opnieuw waardoor ik begreep dat het menens was”, vertelt Agnes Raman. De vrouw bleef echter rustig. “Enkele maanden terug werd ik bestolen, maar toen heb ik die ook vastgegrabbeld. Nu heb ik die jongen gevraagd om gewoon zijn muts af te zetten. Ik beloofde dat ik hem wel gewoon wat zou geven omdat er toch enkel kleingeld in de kassa stak.” De man was daarmee niet tevreden en eiste geld.
“Ik was van achter de toonbank tot bij hem gekomen en zag toen dat hij een groot mes in de hand had. Dat hield hij recht naar mij gericht zonder te beven.” Agnes beloofde daarom het sleuteltje van de kassa te gaan halen zodat ze biljetten kon geven. “Ik ben toen samen met de overvaller naar buiten gegaan en heb op mijn schoonzoon Yves geroepen voor het sleuteltje.” Die was niet buiten, maar omdat het te lang duurde, is de overvaller terug naar binnen gelopen. Daarvan profiteerde de vrouw om aan te bellen bij haar dochter en schoonzoon die naast de winkel wonen. “Er werd hard aangebeld en ons moeder riep dat er een overval was. We hoorden meteen aan haar stem dat er iets serieus mis was en zijn op onze blote voeten naar buiten gelopen”, vertellen Sabrina Versporten en haar man Yves Bogaert.
Intussen had de overvaller de inhoud van de kassa leeggeplunderd en een pakje sigaretten meegegrabbeld. “Toen hij buitenkwam, kon ik zijn muts aftrekken. Hij hield zijn arm meteen voor zijn gezicht en zette het op een lopen”, vertelt Agnes. Doordat hij achternagezeten werd door schoonzoon Yves en enkele andere zelfstandigen uit de straat liep de man zijn wagen die met draaiende motor stond te wachten gewoon voorbij. “Op de parking van het station had ik hem te pakken, maar hij draaide zich opeens om. In een flits herkende ik hem als een collega waar ik vijf jaar mee gewerkt heb en waarmee ik onlangs nog stond te praten”, vertelt Yves. De in het nauw gedreven overvaller haalde meteen uit met zijn mes.
“Hij stak door mijn trui, maar ging rakelings langs mijn buik. Daar had ik enkel een schram. Hij stak echter nog een tweede keer in mijn rug en toen kon ik hem op de grond gooien.” De man werd in bedwang gehouden in afwachting van de komst van de politie. “Toen ik zijn muts opraapte, riep hij nog dat die van hem was. Ik antwoordde nog dat ze toch kapot was omdat er gaten in waren, want ik besefte nog niet wat er gebeurd was”, vertelt dochter Sabrina. Ook Agnes staat nog te trillen op haar benen als ze het verhaal doet. “Toen het gebeurde was ik rustig, maar nadien heb ik moeten overgeven en ik loop nog steeds te beven”, klonk het gisterenmiddag. Ook bij de overvaller was er na zijn mislukte poging een ontlading. “Toen we hem vasthielden op de vensterbank tot de politie er was, bleek plots dat hij in zijn broek gescheten had. Nu kunnen we er mee lachen, maar het had ook anders kunnen aflopen.”