Tegen 2002 was die ene patiënte goed voor 1/3 van het inkomen van de arts. Haar familieleden brachten de zaak aan het rollen toen ze merkten dat de vrouw wel erg veel dokterskosten had.
De rechtbank oordeelde dat de man zich schuldig had gemaakt aan oplichting, maar ging niet in op de eis van het Openbaar Ministerie om de betaalde erelonen verbeurd te verklaren en de arts een beroepsverbod op te leggen.
In 2003 werd de arts voor de feiten al enkele maanden geschorst door de Orde der Geneesheren. Mogelijk gaat hij nog in beroep tegen de uitspraak.