Lede - Vijftig jaar geleden werd in het gehucht Papegem, toen nog een deel van Vlierzele, een parochiekerk gebouwd. Om die verjaardag te vieren maken de Papegemnaars zich op voor een extra feestelijke Pinksterzondag. Weinig mensen die Papegem doorkruisen zullen opmerken dat er in de Papegemstraat een kerkgebouw staat dat plaats biedt aan 220 gelovigen.

Het gebouw staat onopvallend tussen de huizen en wordt niet gesierd door opvallende torens of glasramen. Toch kent de kerk een intenstief gebruik en fungeert ze als bindmiddel tussen de Papegemnaren. "Vroeger konden we mensen die de kerk zochten nog zeggen dat het aan het telefoonhokje was, maar sinds dat is intussen ook verdwenen", vertelt Mara Ponnet van Verenigd Papegem.
Dat een telefoonhok duidelijker opviel dan de kerk kent een eenvoudige reden.
"Op de oorspronkelijke plannen was er steeds sprake van een turnzaal. Iedereen hier in Papegem wist dat het om een kerk ging, maar om een of andere reden moesten de plannen op die manier ingediend worden." Dat verklaart wellicht het sobere uitzicht van de kerk.

Omdat de ‘turnzaal’ aansloot bij de inmiddels gesloten school, is het gebouw nog steeds eigendom van de vzw Parochiale Werken en niet van de kerkfabriek.
Het naastgelegen zaaltje, dat in een ver verleden nog dienst deed als postkantoor en stempellokaal, is dan weer eigendom van de kerkfabriek.
Andere eigenaardigheid is dat de kerk van Papegem behoort tot de Sint-Fledericusparochie van Vlierzele en geen echte patroonheilige heeft. Papegem aanbidt wel de Heilige Macharius en heeft een Machariusommegang, maar desondanks bleef de kerk zonder patroonheilige.
Behalve doopsels worden er in de kerk ook geen sacramenten uitgevoerd. Voor communies, huwelijken en begrafenissen moeten de inwoners van Papegem uitwijken naar Vlierzele.

De precieze reden van de oprichting is onduidelijk, maar een dispuut met de naburige parochies zou aan de oorsprong liggen. “De inwoners van Papegem trokken eerder naar Impe en Smetlede naar de kerk dan naar Vlierzele, waartoe Papegem toen nog behoorde. In Impe ontstond er echter een discussie omdat de Papegemnaren er de plaatsen van de parochianen inpalmden.
De pastoor heeft toen gesteld dat wie van Papegem kwam, maar plaats mocht nemen als er nog plaatsen over waren. Als protest heeft men toen lezingen gehouden aan de Sint-Machariuskerk.
Wellicht is toen ook de kiem geplant voor de bouw van een eigen kerk, want in Vlierzele had men uiteraard liever dat de bevolking naar hun kerk kwam.”

Wie wil terugdromen over Papegem vroeger kan na de eucharistieviering van 10u terecht in het zaaltje naast de kerk voor een receptie. Daar is een permanente fototentoonstelling en stelt Julien Librecht zijn boek ‘Vertellen over Papegem’ voor.