“Eerst dacht ik dat mijn vriend het deken weg deed. Tot ik vreemde stemmen hoorde. Toen wist ik meteen wat er aan de hand was”, vertelt de vrouw nog steeds aangedaan. Van de inbraak zelf had ze niks gehoord. “De verandadeur was geforceerd en het raampje van de keukendeur uitgeslagen, maar ik werd pas wakker toen het deken weggerukt werd.” Een gangster beval haar rustig te blijven en begon aan haar hals te frutselen. “Ik vreesde dat hij me zou verkrachten. Pas achteraf realiseerde ik me dat hij mijn gouden halsketting had losgemaakt.” De dieven bleven vragen naar een kluis. “Gelukkig geloofden ze dat ik geen kluis had.” Als alternatief eisten de criminelen geld. “Uit de handtas naast mijn bed stond, gaf ik 75 euro. Briefjes die nadien gewoon op de grond lagen. Wellicht stak de dief ze in zijn nervositeit naast zijn broekzak.” Toen de dieven eindelijk verdwenen en het terug stil was in huis, bleef Ingrid nog een poos doodstil liggen. “Het duurde even voor ik naar beneden durfde gaan en de politie bellen.” De vrouw beseft dat de boeven ondanks de geringe buit heel braaf waren. “Vijftien jaar geleden werd mijn gsm tijdens een inbraak al eens gestolen toen ik lag te slapen. Ik zie de gestalte van die man nog steeds voor mij, loop enorm nerveus, kan niet eten en durf niet meer thuis slapen. Wellicht zal ik mijn huis verkopen.”