Dat op liefde helemaal geen leeftijd staat, bewijzen Elvira Deaye (84) en Victor Troch (90) nog alle dagen. Nadat ze elkaar in het rustoord leerden kennen en elkaars eerste liefde werden, volgde op Valentijsdag 2008 een symbolische huwelijksviering. Tien jaar later gaan knuffelwoordjes als ‘bieke’ en ‘poeske’ er nog steeds over en weer. “Elke morgen ga ik mijn 'bieke' op zijn kamer halen en geven we elkaar het eerste kuske van de dag”, vertelt Elvira. Ondanks de verhuis drie jaar geleden naar het nieuwe woon -en zorgcentrum Markizaat delen de twee geen kamer. “De tweepersoonskamers waren snel bezet, maar uiteindelijk zitten we nu naast elkaar en dat is even goed”, aldus Victor. Eten doen ze steeds samen in de refter en als het niet te koud is wandelen ze in het park of gaan ze naar de wekelijkse markt. “Af en toe trakteer ik ook een pintje in de cafetaria”, vertelt Victor. Naar andere vrouwen of mannen kijken doet naar eigen zeggen geen van beiden. “We hebben elkaar en dat is meer dan genoeg.” Dagelijks na het avondmaal trekken de twee zich terug op Elvira’s kamer. “Dan kijken we wat tv en rond 22 uur geven we elkaar een nachtzoentje waarna ik naar mijn kamer ga”, vertelt Victor. De nachten brengen ze dus elk alleen door, maar dat vinden ze helemaal niet erg. “Wij gaan geen kinderen meer nemen en dat waren we ook nooit van plan”, schateren ze. Tien jaar geleden traden ze symbolisch met elkaar in het huwelijksbootje en organiseerde het personeel van het rustoord een prachtig feest. “Dat was geweldig. We kijken nog heel vaak in onze fotoalbum van die dag”, vertelt Elvira terwijl ze het boek fier toont. De herinneringen aan die dag, de duiven die ze lieten wegvliegen en de uitwisseling van de ringen staan in beider geheugen gegrift. “Helaas zijn we onze ringen kwijt gespeeld, maar voor onze tinnen bruiloft zijn er nieuwe.” Over de feestelijkheden voor hun tinnen jubileum vandaag op Valentijnsdag weten de twee verder weinig. “Er zou een mooie auto komen en een nieuw feest. Net als vorige keer krijg ik een mooi wit kleed, maar het wordt opnieuw een grote verrassing”, glundert Elvira. Op hun leeftijd denken de twee ook al aan later. “Als er met Victor iets voorvalt, zal ik veel verdriet hebben.” Ook Victor weet dat de kans bestaat dat hij Elvira zal moeten afgeven. “Dat is nu eenmaal het leven. Iedereen moet gaan”, luidt het berustend. Zo ver is het gelukkig nog niet. Vandaag hernieuwen ze hun trouwgeloften waarna een valentijnsdiner en zangoptreden volgt. Zo wordt het voor de tortelduifjes en de andere bewoners zonder twijfel opnieuw een dag om nooit te vergeten.