Lede - Samen met 22 atleten is Belgian Bullet An Vannieuwenhuyse (26) uit Lede momenteel onderweg naar de Olympische Winterspelen in Zuid-Korea. Daar maakt ze deel uit van het tweede Belgische bobsleeteam. “Het heeft bloed, zweet en tranen gekost. Maar ik ben dolblij dit te mogen meemaken”, vertelde ze net voor haar vertrek.

Ondanks dat ons land geen bergen - en eigenlijk ook geen sneeuw – heeft, stuurt België toch een stevige delegatie naar de Olympische Winterspelen in Zuid-Korea. Het is sinds 1930 geleden dat ons land zo sterk vertegenwoordigd was. Nog specialer is dat streekgenote An Vannieuwenhuyse uit Lede daar dit keer voor het eerst bij is. “De resultaten van ons bobsleeteam waren meer dan behoorlijk en iedereen stak een serieus tandje bij, maar de laatste maanden werd het toch nog behoorlijk spannend”, vertelt ze. Na een druk seizoen gevuld met maanden buitenlandse wedstrijden en voorbereidingen, stoomde Vannieuwenhuyse zich net klaar in ons land. “Eigenlijk besef ik niet echt wat me te wachten staat. Mogelijk komt dat pas achteraf”, klinkt het bijzonder ontspannen. “Zenuwen heb ik totaal niet. Nooit voor wedstrijden trouwens. Daarnaast is de selectie op zich al zo een mooie prestatie dat ik niks te verliezen heb. Komt er nog iets bij dan is dat een mooie bonus”, lacht ze. Toch kijkt de atlete - tevens looptrainster bij atletiekclub Vlierzele Sportief - al vooruit. “Door de vele voorbereidingen mis ik veel familiedingen zoals het opgroeien van mijn petekindje, maar tegen de volgende Spelen in 2022 in Peking wil ik er helemaal staan”, klinkt het alvast ambitieus. Het halftijds sportstatuut dat An in 2015 kreeg, hielp alvast bij de zware voorbereidingen. “Dankzij de mooie resultaten in het verleden zijn er voor de Belgische wintersporters deuren opengegaan bij het BOIC en de sponsors. Dat is mooi, maar vandaag vraag ik me vooral af hoe ik deze sport al die jaren met mijn school en studies kinesitherapie kon combineren.” An is ook erg dankbaar voor ieder die haar de voorbije jaren steunde, vertrouwde en tijdens zware momenten uit de put haalde. “Hopelijk kan ik al die mensen een stukje beloning teruggeven door een mooie prestatie neer te zetten.” Verschillende supporters, waaronder ook de ouders en opa van An alsook de kok van het jaarlijks eetfestijn, komen ter plaatse supporteren tijdens de afdalingen op 20 en 21 februari. “En nadien reis ik met mijn opa door naar Australië om eindelijk eens te genieten van een reeds lang uitgestelde vakantie.” Naast haar schoenen lopen, doet An overigens helemaal niet. ‘Ik vind het idee dat ik nu een Olympiër ben surreëel. Vroeger keek ik op naar wie de Spelen haalde, maar zelf voel ik me nog altijd gewoon An en dat zal ook zo blijven”, besluit ze.