Lede - Door het steeds verder dalende waterniveau van de visvijver in de gele wijk in Lede zijn honderden vissen gestorven. Huurder Mario Verhoeven van ’t Kantientje probeerde zondagmiddag, -avond en -nacht met tientallen vrijwilligers vissen te redden door een deel van de uitdrogende vijver af te dammen. Helaas brak die dam maandagochtend.

Elke zomer daalt het waterniveau van de vijver achteraan de wijk en eigendom van Sociale Huisvestingsmaatschappij Denderstreek indrukwekkend. “De vijver is hier destijds in 1975 samen met de wijk gekomen om overtollig regenwater op te vangen”, weet Marc Van De Velde, buurtbewoner en gewezen bestuurslid van de visclub. “Doordat het de laatste jaren steeds minder regent en het grondwaterniveau zakt, is dit een terugkerende iets. Toch heb ik dit in al die jaren nog nooit meegemaakt”, vertelt hij. Omdat meer en meer vis dit weekend naar zuurstof lag te happen, besliste Mario Verhoeven van 't Kantientje – die de vijver huurt – vrachtwagens met zand te laten komen om het smalste deel van de vijver af te dammen, het water naar daar over te pompen, de vis over te zetten en zuurstofpompen te plaatsen. Een enorme operatie die flink wat geld kostte, maar gedragen werd door tientallen vrijwilligers. “Men is hier gans de nacht in de weer geweest, maar uiteindelijk lijkt het allemaal tevergeefs”, vertellen visser Eddy Smeyers en buur Willy Melckebeeck. De dam die zij hielpen aanbrengen, brak maandagochtend om 3 uur door waarna alle vissen terug op het droge kwamen te liggen. Mario is dan ook moedeloos. “Als de vissen zo goed als zonder water zitten, mag je doen wat je wil. Morgen zullen hier weer massa’s vissen bovendrijven en het enige wat wij nog kunnen doen is opruimen.” De problemen kwamen nochtans niet plots aanzetten. “Reeds in juli zag ik dat het fout ging lopen. Sinds dan heb ik zowat elke putboorder in Oost-Vlaanderen gecontacteerd zodat ik zelf grondwater kon bijpompen, maar niemand had tijd en bij SHM Denderstreek luidde het dat het hun vissen niet waren.” Het aanvoeren van zand was dan ook een ultieme wanhoopspoging. “Het was een poging van de laatste kans die helaas mislukt is.” De balans is dan ook zwaar. Honderden vissen, hoofdzakelijk karpers, zullen de droogte niet overleven. “De voorbije jaren zette ik hier voor meer dan 50.000 euro vis uit. Alles wat ik verdiende aan de vijver investeerde ik opnieuw in vis, maar zonder water is dat allemaal verleden tijd.” Hoe het verder moet is vooralsnog onduidelijk. Enkele jaren terug was er ook al een massale sterfte door chloridevergiftiging. “Maar dat is vele malen erger. Ik geloof niet dat dit nog goed komt.” Sympathisanten opperden al voorzichtig om een benefiet te organiseren, maar voorlopig is de eerste prioriteit het ruimen van de gestorven vis.