Lede - Nadat in 2013 jeugdhuis De Zok in Oordegem de deuren sloot, is nu ook jeugdhuis Leeuwerik in Lede hetzelfde lot beschoren. De overkoepelende vzw vraagt de vereffening aan omdat men er door de tanende interesse bij de jeugd niet meer in slaagt het maandelijks loon van het vaste personeelslid te betalen. “Elke dag dat het jeugdhuis open is, verliezen we geld.”

De financiële situatie van jeugdhuis Leeuwerik in Lede staat al enkele jaren onder de druk. De door anciënniteit steeds hoger oplopende kost van de permanent verantwoordelijke in combinatie met de steeds kleinere interesse voor het jeugdhuisgebeuren dwingt de beherende vzw drastische maatregelen te nemen. “Ons personeelslid kreeg al een tijd terug zijn ontslag, maar heeft recht op een bijzonder lange opzegperiode waardoor we hem nog lange tijd zouden moeten blijven betalen. Omdat zoiets niet lukt zonder onze schulden verder te laten oplopen, beslisten we in vereffening te gaan”, vertelt voorzitter Peter Venneman. Probleem opgelost, maar wellicht ook het einde van het jeugdhuis. “Daarover wil ik geen uitspraken doen. Prioriteit is nu om onze schuldeisers zo ver mogelijk tegemoet te komen.” Jeugdschepen Elke Meganck (CD&V) wil in elk geval alles in het werk stellen om een jeugdhuiswerking te behouden. “De laatste jaren gebruikten tal van andere verenigingen die locatie, maar waren er te weinig activiteiten voor de echte jeugd. Met een nieuwe jonge verantwoordelijke zou de kostprijs kunnen dalen en een nieuwe schwung en insteek kunnen komen. We willen het jeugdhuis daarom zeker financieel blijven steunen”, laat die alvast weten. Een aankoop van het gebouw kan daarbij zelf tot de mogelijkheden behoren. “Er is vorig jaar een schatting gebeurd, maar een concrete vraag kwam er niet. Het gebouw moet in elk geval grondig gerenoveerd worden.” Oud-leden van het jeugdhuis, dat in 1968 het levenslicht zag onder impuls van onderpastoor Ward Bosteels, hebbens niet dan goede herinneringen. “Daar was jarenlang een ongelofelijke sfeer en ambiance”, herinnert medeoprichter en advocaat Jef Vermassen zich. “De tijden zijn helaas veranderd en de jeugdhuizen zijn overal wat over hun hoogtepunt heen. Het hing dan ook in de lucht, maar deze beslissing is spijtig. Echt zonde.” Schrijver Dimitri Verbelen heeft eveneens geweldige herinneringen aan zijn jeugdhuisperiode. “Inspiratie genoeg voor nog minstens tien boeken”, lacht die. En net als Vermassen is hij niet verwonderd. “Ik zou het een kroniek van een aangekondigde dood durven noemen die het gevolg is van een historische foute aanpak met de beroepskracht. Niet dat ik die man daarvoor een steen werp.” Ook het activiteitenaanbod was allesbehalve op maat. “Met bloemschikken lok je geen tieners”, reageren andere betrokkenen. Toch hoopt iedereen op een doorstart. “Laat dit een opportuniteit zijn voor een kleinschaligere doorstart met nieuwe jonge mensen.” Of dat zo wordt, blijft afwachten. De eerste maanden blijft het jeugdhuis in elk geval gesloten. “Maar tijdens de vijf jaar durende vereffening mogen we wel nog altijd activiteiten organiseren”, geeft voorzitter Venneman alvast mee.