Oordegem - Al tien jaar houdt Martine Slegers (52) uit Oordegem roofvogels bij haar thuis. “Ik volgde een opleiding tot en werk als valkenier om duiven, meeuwen en andere dieren die overlast veroorzaken te bestrijden. Daarnaast heb ik nog heel wat andere roofvogels“, vertelt de enige vrouwelijke beroepsvalkenier van België. Dit weekend houdt ze voor het eerst opendeur bij haar thuis.

Verscholen achter een gewoon uitziend huis in de Ouden Heirweg vlakbij de Grote Steenweg en op vogelvlucht van de kerktoren van Oordegem wonen midden tussen de huizen een 30-tal gevaarlijk uitziende roofvogels in valkerij De Kaproen. “Voor overlastbestrijding heb ik acht woestijnbuizerds, een slechtvalk, giervalk en torenvalk. Twee ander jonge woestijnbuizers zijn nog in opleiding”, vertelt ze. Die worden ingezet om dieren die overlast veroorzaken weg te jagen. “Mijn allereerste opdracht kreeg ik zo in mijn beginjaren – toen ik enkel nog maar woestijnbuizerds had - in een grote fabriek in Gent waar het wemelde van de duiven. Mijn buizers haalden de duiven er zo uit de lucht en voelden zich op de koop toe prima thuis. Na enkele dagen reden ze mee op de heftrucks om van daaraf pijlsnel te vertrekken eens er een duif in het vizier kwam.” Het beroep van valkenier mag dan wel Middeleeuws zijn, de opdrachten zijn dat allesbehalve. “Voor de bouw van de Kieldrechtsluis in Doel was ik weken van zonsopgang tot zonsondergang op post. Mijn taak was verhinderen dat meeuwen en andere vogels er nesten zouden maken en beginnen broeden. Indien dat gebeurde zouden de werken moeten stilgelegd worden tot na het broedseizoen.” Eenzaam is het beroep van valkenier niet. “Ik heb vroeger als technisch tekenaar en bij familiezorg gewerkt, maar ik geniet nu nog meer van het werken met dieren. Bovendien zijn mijn man Marc en dochter Kjell ook valkenier en voor het bewaken van de sluis maakten we er – hond incluis – geregeld een familie-uitstap van.” Echt jagen gebeurt overigens niet tijdens de meeste bestrijdingen. “Meestal volstaat het dat er een roofvogel zit om andere vogels te doen omvliegen.” Dat betekent niet dat de vogels niet mogen jagen. “We hebben een jachtveld waar we ze soms echt laten roven. Het is geweldig om te zien hoe die dieren dan herleven en lijken te groeien.” Toch maken de vogels het onderscheid tussen de echte natuur en het trainingsgebied thuis. “We hebben jaren een wit konijntje gehad dat gewoon rond liep in onze tuin. Uiteindelijk is het van ouderdom gestorven.’ Ook de duiven in de buurt worden gespaard. “Het is alsof onze vogels weten dat hier niet gejaagd mag worden, maar het kan ook zijn dat ze weten hier eten te krijgen en te lui zijn om zelf op zoek te gaan.” Als de duiven in de buurt moeten vallen blijven de dieren wel in hun kooien. Gevaarlijk zijn de roofvogels overigens niet. In al die jaren is er maar één keer iets gebeurd. “Een van de vogels probeerde eens de zonnende kat van de buren te grijpen. Beiden beleefden de schrik van hun leven, maar op wat krabben na bleven ze ongedeerd.” Naast de vogels voor bestrijding huizen ook nog heel wat andere roofvogels in de tientallen kooien naast en achter het huis van Martine. “Hier zitten verder nog een steenarend, een steppearend, een arendbuizerd, een koppel roodstaartbuizerds, een kalkoengier twee koppeltjes kerkuilen, twee Europese Oehoe’s, een Afrikaanse Oehoe, een Canadese Oehoe, een Bengaalse Oehoe en een kruising van een Laplandse en Maleisische bosuil. Die gebruik ik vooral om demonstraties te geven.” Dat is ook wat dit weekend op het programma staat tijdens de allereerste oude ambachtenmarkt in valkerij De Kaproen langs de Ouden Heirweg 34 in Oordegem. “Iedereen is welkom op zaterdag van 10 tot 20 uur en op zondag van 10 tot 18 uur. We zorgen voor demonstraties, kinderanimatie, beenhesp en een grote toog.” Omdat er geen parking in de buurt is, wordt aangeraden op de Grote Steenweg of aan de kerk te parkeren.