Wanzele - Bij het leegmaken van het ouderlijk huis in de Bredestraat in Wanzele trof Paul Mertens een kistje Duitse eierhandgranaten uit de Eerste Wereldoorlog aan. “Die moeten daar bijna een eeuw gestaan hebben en ik heb er zestien jaar vlak onder geslapen”, vertelt de man.

In de westhoek is het zonder twijfel een dagelijks fenomeen, maar in het politiecommissariaat van Lede werd gisteren raar opgekeken toen Paul Mertens er de vondst van een kist granaten uit de Eerste Wereldoorlog ging aangeven. “Nu mijn vader overleden is, zijn we het huis in de Bredestraat aan het leegmaken. Tijdens die klus troffen we op het hoogste deel van de zolder naast oud landbouwmateriaal ook die kist aan” vertelt Paul. Schatten op zolder, zo leek het in eerste instantie. Maar door de bijzonder vondst kreeg die uitdrukking toch een heel speciale betekenis. “Op de kist staat 20.12.17 als productiedatum, maar toen ik het opende zag ik alleen een stoffen doekje. Pas daaronder zag ik dat er een paar tientallen granaten staken en die moeten dus gans mijn jeugd boven mijn hoofd gelegen hebben. Van mijn tiende tot zesentwintigste sliep ik in de kamer onder die zolder, maar op het bovenste deel is volgens mij in al die jaren nooit iemand geweest.” Hoe de granaten er terecht kwamen is een mysterie. “Wellicht belandden die op de zolder toen mijn grootvader nog leefde. Toen waren hier in het dorp ook Duitse soldaten ingekwartierd. Mijn vader – die pas na de Eerste Wereldoorlog geboren is - heb ik er in elk geval nooit iets over horen zeggen.” Wanneer de Duitse eierhandgranaten weggehaald worden, is nog niet duidelijk. “De politie zal de ontmijningsdienst DOVO contacteren, maar haast is er niet. Ze liggen hier uiteindelijk al 98 jaar. Op die maand zal het ook wel niet aankomen.” Zoon Dimitri en schoondochter Sofie die binnenkort graag in het oude gerenoveerde hof gaan wonen, zijn er toch niet helemaal gerust in. “De eerste nacht heb ik er toch niet van geslapen”, vertelt Sofie. “Beeld je in dat ons huis plots in rook zou opgaan. Dergelijk doemscenario heeft me toch even bezig gehouden.” Bang voor explosiegevaar is Paul echter niet. “Uiteindelijk zijn ze ook naar hier gebracht en dat zal nog op houten karren gebeurd zijn. Ze zullen dus wel tegen een stootje kunnen en dat vernam ik ook al via het leger.” Veiligheidshalve laat Paul de granaten wel ophalen. “Men heeft me geadviseerd ze niet te verplaatsen omdat ze zo zeker stabiel blijven, maar ik zou wel graag de kist houden. Uiteindelijk is dat toch een uniek souvenir. Misschien krijgt die wel een plaatsje in ons eigen legermuseum.”