“Vanmorgen was er nog iets te zien, maar nu is het armoe troef. Echt jammer.” Rond dat tijdstip daagde juf Sara van het tweede leerjaar van de Vrije Lagere School met haar klasje op en die had duidelijk meer geluk. Op momenten met iets minder bewolking was het schouwspel - weliswaar kort - toch mooi te zien. De eclipsbrilletjes deden echter weinig dienst. “Die bril is veel te zwart. Ik zie niets”, mopperde Kiano Corbiesier. Korte tijd later kwam de zon iets feller piepen, waardoor de brilletjes en twee zelf meegebrachte lasmaskers ondersteund door tal van enthousiaste kreten toch hun nut bewezen.
“We hebben hier een week rond gewerkt waardoor ik toch blij ben dat de kinderen iets zagen”, vertelde juf Sara na afloop opgelucht. Véran, Kristien en Carine waren eveneens tevreden. “Buiten deze schoolkinderen zijn er amper tien mensen een kijkje komen nemen, maar we zijn toch blij dat we op die manier het beperkt aantal beschikbare brilletjes konden compenseren.”