“Creatief uit de hoek komen doe ik graag, maar patronen teken ik nooit. Dat kan alleen maar gestolen en gekopieerd worden en ik wil graag iets uniek.” Voor de kostumering van carnavalsgroepen zorgen, is dan ook niets voor Peter. “Een tijd terug deed ik dat wel eens voor LKV Goedemor, maar ik was het bandwerk vlug beu.” Toch maakte Peter dit keer zijn kostuum wel in dubbel. “Mijn zoon Dajo is kandidaat jeugdprins en indien hij zaterdag verkozen wordt, zullen we samen de stoet openen in identieke kostuums”, verklapt Peter. Dat was oorspronkelijk al de bedoeling voor de stoet van 2014, maar een pijnlijk ongeval besliste er toen anders over.
In maart 2013 kwam de man van ongeveer acht meter hoog ten val in de klimtoren in Aalst. “Ik lag lange tijd in het ziekenhuis en heb nu nog steeds spillen en vijzen in mijn lichaam steken. De last valt gelukkig goed mee.” Door de renovatie moest Peter wel afzien van zijn kandidatuur van prins voor 2014. “Bedoeling was om toen samen met Dajo prins en jeugdprins te zijn, maar uiteindelijk is enkel Dajo toen jeugdprins geworden.” Daarom droomt Peter er van om zondag zijn uitgestelde droom waar te maken. “Toen Jef als tegenkandidaat opdook, was het even spannend en dat blijft het nu ook voor Dajo want die verkiezing is pas zaterdagmiddag.”
Hard voor gewerkt heeft Peter in elk geval wel. “De uren dat ik aan de kostuums gewerkt heb, durf ik niet te tellen. Het waren er in elk geval héél héél veel. Ik ben gestart na de prinsenverkiezing en heb er in veel meer tijd ingestoken dan verwacht. Om tijdig klaar te zijn, heb ik zelf verlof moeten nemen.” De kostuums zijn dan ook tot in de puntjes uitgewerkt. “Er is ongeveer 60 meter gallon verwerkt, ik soldeerde 1.400 steentjes en zorgde voor lichtgevende lampjes op de capes. Hoed, bovenstuk en cape maakte ik volledig alleen.”
De financiële investering viel door al die eigen inspanningen heel goed mee. “Het materiaal kostte me 400 euro, de pluimen voor onze hoeden iets meer dan 100 euro.” Voor een gekocht kostuum betaal je in Maaseik snel 2.000 euro. “Als je weet hoeveel werkuren in zo een creatie kruipen, is dat eigenlijk heel normaal.” De kans dat Peter een kans zal wagen om een tweede keer van zijn inspanningen te genieten is heel klein. “Het is een heel zwaar jaar geweest en ik ben blij dat ik dit een keertje kan meemaken”, besluit de man.