Na de sloop van het kasteel van Mesen zijn de dialectische ambiancemakers van Stampen en Dagen wellicht het enige dat Lede nog ietwat op de kaart zet. “Het begon allemaal eind 1974 in jeugdhuis Leeuwerik toen Jef en Mong Roelandt er met hun zelfgemaakte instrumenten waaronder een wasbord aan de slag gingen. Van daaruit groeide het idee om iets ludiek te doen”, vertelt Rudi Van den Nest. Samen met Freddy Van de Spiegel en Paul Renders ging de groep van start. “Dat was toen heel beperkt. Niemand kende ons en niemand vroeg ons. Onze optredens beperkten zich dan ook tot jeugdhuis Leeuwerik, Dido en Ter Linden”, lacht Rudi. Op vrije zondagen trok de groep wel met de muzikanten in de wagen rond. “We vroegen in cafés of we eens mochten spelen en meestal lukte dat.” Zo was het dat de groep ontdekt werd. “In folkcafé De Grimlach in Grimbergen mochten we zo eens onze instrumenten bovenhalen tijdens de soundcheck voor een radio-opname. Guido Cassiman was onder de indruk en schreef ons in voor ‘ontdek de Ster’. Een fantastische ervaring. We haalden er de finale en kwamen naar huis met de persprijs.” Vanaf dat moment ging de bal pas goed aan het rollen. “We verkochten 6.000 LP’s en hebben tot 1985 volle bak gedraaid met 20 à 25 optredens per maand. Een keer in de maand feestten we na het optreden de opbrengst van die avond op. Het was een geweldige periode.” Helaas werd dat succes ook het einde van de groep in die samenstelling. “In 1985 begonnen we langzaam ook Nederland te veroveren en die combinatie met onze gewone jobs was onmogelijk. We hebben toen alle tien, onze partners hadden eveneens een stem, democratisch en anoniem gestemd. Na de stemming bleek dat Stampen en Dagen ophield te bestaan.” In 1992 kregen Jan Heyman en Mong opnieuw goesting. “Zelf was ik ook opnieuw enthousiast en met een deels gewijzigde bezetting zijn we, weliswaar heel wat kalmer, opnieuw gestart.” In 1993 stond de groep zo in de preselecties van het Eurosongfestival. “Dat was het enige lied in het mooi Nederlands. Eerlijk gezegd niet echt ons ding waardoor we ook niet ontgoocheld waren dat we snel afvielen.” In 2005 wisselde de bezetting van de groep nogmaals grondig. “Maar al die tijd zijn we trouw gebleven aan ons recept. Ledenaars met een speciaal soort humor in de liedjes en de minstens even belangrijke bindteksten. Gelukkig telt onze kleine gemeente hiervoor meer dan voldoende talent”, vertelt Rudi die vandaag het enige oorspronkelijke actieve bandlid is. Toch blijft hij, ook voor de nieuwe CD, garant staan voor muziek en teksten. De nieuwste cd ‘Wa da was, da was’ wordt op zaterdag 19 april om 20 uur en op zondag 20 april om 15u in samenwerking met TiniTiaTief voorgesteld met een dubbelconcert in GC De Volkskring in de Kasteeldreef in Lede. “Naast onze nieuwste liederen zullen ook onze klassiekers als Marie-Claire, Tandem en Den Boemeltrein daarbij aan bod komen’, klinkt het. Kaarten kosten 5 euro in voorverkoop. Bestellen via www.tinitiatief.be.