Minstens twee inbrekers waren er over een balkon geklauterd en hadden daar een raam dat in klikstand stond volledig open gekregen door het met een schroevendraaier op te heffen. “Dat moet gebeurd zijn toen ik tv aan het kijken was, maar ik had niets gehoord”, vertelt Annelies. Enkele minuten later, toen de jonge vrouw zonder het licht aan te steken de gang in ging om te gaan slapen, betrapte ze de inbrekers. “Ik zag het lichtschijnsel van zaklampen in de slaapkamer van mijn ouders en op het moment dat ik besefte dat het inbrekers waren, merkten ze me ook op en richtten ze hun zaklampen in mijn richting.”
Door de zaklampen kon de vrouw niet zien hoeveel inbrekers er precies binnen waren. “Ik heb ze enkel ‘shit’ horen roepen waarna ik meteen de eerste deur, de badkamer, ingevlucht ben. Aangezien ik achttien weken zwanger ben wou ik geen risico nemen. Ik was bang dat ze gewapend waren of een mes zouden trekken.” Terwijl Annelies naar de badkamer liep, kozen de criminelen gelukkig het hazenpad. Ze sprongen door de openstaande ruit de diepte in om vervolgens in de velden te verdwijnen.
“Omdat ik de sleutel van de badkamer niet vond, heb ik me uiteindelijk maar weggestopt achter een gordijntje en het noodnummer 101 gebeld.” Amper een paar minuten later was een politiepatrouille die toevallig in buurt was al ter plaatse. De daders bleken toen al verdwenen. Enkele vrienden reden nog een tijdje met verstralers door de straten en ook een politiecombi reed nog een tijdje rond in de buurt. De daders werden echter niet meer opgemerkt.
“De criminelen lijken het op mij te hebben gemunt. Enkele jaren terug werd de bestelwagen van mijn man gestolen zonder ooit te worden teruggevonden en een paar maanden later probeerde men me te carjacken toen ik thuis kwam. Dat mislukte toen omdat ik de man had zien komen en men deuren tijdig sloot. Ook nu heb ik geluk gehad. Ons zoontje Victor (2) logeerde uitzonderlijk bij zijn grootouders, maar wie weet wat er gebeurd zou zijn hadden de dieven hem aangetroffen in een slaapkamer.”