Mere - De boeken van familiebedrijf De Sadeleer & Van Wilder in de Vijverstraat in Mere werden maandag, na 82 jaar activiteit, neergelegd bij de rechtbank van Koophandel. Daardoor komen 32 personeelsleden op straat te staan. Zij nemen de zaakvoerder echter niets kwalijk. “Ze hebben gedaan wat ze konden, maar het was gewoon onmogelijk”, klinkt het. “We gaan nooit nog voor een firma of baas werken die zo goed was voor zijn personeel.”

In 1930 richtten César De Sadeleer en zijn schoonbroer Edgard Van Wilder samen een zaak op voor passementen. Dat zijn franjes, in de volksmond vooral bekend als kwasten en frunsels, die gebruikt worden om gordijnen, tapijten en zetels meer uitstraling te geven. De zaak draaide goed, de firma maakte en verfde zelf de garens die vervolgens verwerkt werden. In 1955 kwam gewezen CD&V-schepen Herman Van Wilder (82) de familiezaak. “Toen mijn vader twee jaar later overleed, nam ik de zaak over. Ik maakte de gouden jaren mee en onze firma leverde aan de ganse Benelux. Later kwam daar ook het Verenigd Koninkrijk bij.”

Op het hoogtepunt telde de fabriek in de Vijverstraat bijna 70 personeelsleden, een 150-tal thuiswerksters en werd er in ploegen gewerkt. Zoon Carl Van Wilder (49) kwam 21 jaar geleden in de zaak. “Omdat onze traditionele markten terugplooiden zocht en vond ik nieuwe markten in de Verenigde Staten en het Midden-Oosten”, vertelt hij. In 2008 sloeg de economische crisis echter genadeloos toe. “De vraag viel bijna volledig terug waardoor onze omzet plots op 1 miljoen euro, amper 25% van wat we gewoon waren terug viel.” Wat volgde was een periode waarin geregeld tijdelijke werkloosheid werd ingeroepen. Samen met vennoot Ignace Van Oudenhove (45) werd, na een poging om nog sjaals te beginnen fabriceren, nu beslist op te geven.

“Het is het lot van de economie. De vraag viel stil en onze arbeidsintensieve bezigheid was te duur. Als het kapmes valt moet je, met veel pijn in het hart, durven zeggen dat het geen zin meer heeft. We kunnen ons materiaal moeilijk op de maan gaan verkopen.” De sluiting van het familiebedrijf heeft dan ook heel wat gevolgen. Heel wat streekgenoten werkten in de firma. “Het was een familiebedrijf. Mijn tantes en nichten werkten er en iedereen kende er iedereen”, vertelt Soroyan Van Impe uit Nieuwerkerken. Toen de zaakvoerder de medewerkers persoonlijk op de hoogte brachten, was dat dan ook voor iedereen een emotioneel moment. “We hebben samen veel gefeest, maar nu staan we allen voor de begrafenis”, klinkt het.

Toch houden de personeelsleden niets dan goede herinneringen over aan de zeer menselijke firma waar ze werkten. “Het was mijn eerste job en ik heb hier altijd graag gewerkt.”, “Zulke bazen vinden we nooit meer.”, “Hun deur stond altijd open, ook voor persoonlijke problemen.”, “Het is heel spijtig, maar er valt de zaakvoerders niets te verwijten.” en “We zijn fier en dankbaar dat we hier mogen werken hebben”, zijn maar een paar van de reacties die werkneemsters Maggie Van Impe uit Mere, Tamara Van de Wiele uit Serskamp, Carine Van Aerde uit Haaltert, Carine De Koker uit Bambrugge, Brigitte Van den Brempt uit Nieuwerkerken en Anne Maeschalck uit Ede gisteren na een uiteenzetting van de vakbond lieten horen.

Voor de firma zal nu een curator aangezocht worden en die zal wellicht proberen om een overnemer te vinden. De kans op succes daarvoor lijkt echter bijzonder klein.