“Toen we hoorden dat de minister-president ons niet langer zou vergezellen, zette dat een serieuze domper op onze start voor de beklimming. Het is pijnlijk dat onze peter ons noodgedwongen moest verlaten, maar de rest van de groep stelt het gelukkig nog steeds goed”, vertelt Sabine in haar laatste bericht op het Aconcagua-blog. Sinds de groep verder gaat zonder Peeters werd er wel nog heel wat werk verzet. “We beklommen, ondanks veranderd weer de C. Bonete, zo een 5.004 meter hoog, en kregen daarbij een trip door een veld penitentes, een speciale sneeuwformatie, voorgeschoteld.
Dat was heel mooi om te zien, maar wel niet zo eenvoudig om door te stappen. Kort nadien bereikten we de top. Een prachtig moment, maar helaas verbrodden de wolken het uitzicht. Toch zijn we allemaal blij dat we deze top haalden en opnieuw onze grenzen verlegden”, vertelt Sabine voldaan.
Een bezoek aan de kampdokter leerde dat alle deelnemers nog steeds konden doorgaan, waarna een gezellige avond, bij een buitentemperatuur van -10° Celsius, volgde. Na een rustdag vatte de groep vanaf donderdag de eigenlijke beklimming aan en is er niet langer communicatie met het thuisfront mogelijk.
De klimmers moeten nu aan de slag met getten, stijgijzers en piolets. De zware wanten, thermossen en andere winterse uitrusting en de drie tenten werden al richting Plaza Canada ‘camp 1’ gebracht en na een tussenstop in ‘camp 2’ is het de bedoeling dat de groep, omwille van de slechte weersomstandigheden iets later dan gepland, op 4 januari op de 7.000 meter hoge top staat.
Thomas De Wilde, partner van Sabine, is er in elk geval gerust in. “Ze ziet het nog steeds heel goed zitten en beschikt zeker over voldoende uithoudingsvermogen. Tenzij de kampdokter er anders over beslist zal Sabine de top halen”, klinkt het vol vertrouwen.