Nu de lokale zoutvoorraden meer en meer uitgeput raken lijkt het er op dat de 50-jarige meester Guy De Tandt uit Woubrechtegem bij Herzele zich wel het vervoersmiddel van de winter heeft aangeschaft om tijdig bij zijn leerlingen in de derde klas van Aaigem te raken. De man kocht tweedehands via internet enkele langlauflatten, schoenen en stokken voor slechts 50 euro en gebruikte deze om de 4 kilometer van bij hem thuis naar school af te leggen.
“De mensen kijken wel naar je zoals koeien naar de eerste trein, maar ik heb wel geen seconde in de file gestaan”, lacht de sportieve leerkracht. De man geeft intussen 28 jaar les en kwam bijna nooit met de auto naar school. “Meestal kom ik met de fiets of te voet. Ik had er wel van gedroomd om ooit eens op latten naar school te komen en deze winter is dat eindelijk gelukt.” Om er voor te zorgen dat de latten een hulp en geen obstakel waren, stippelde Guy zijn tocht minutieus uit.
“Ik heb een traject uitgedokterd langsheen zo veel mogelijk veld- en kouterbaantjes zodat er voldoende sneeuw lag. De avond voordien heb ik me beziggehouden met de eerste kilometer een spoor te trekken zodat ik er sneller op vooruit kon. Door vroeg genoeg te vertrekken viel het aantal opgeruimde stoepen ook heel goed mee en kon ik op sommige plaatsen in het midden van de rijweg langlaufen omdat het strooizout daar nog niet inwerkte.”
De nacht voor zijn grote avontuur kon Guy nauwelijks slapen. “Ik ben talloze keren opgestaan om te kijken of er nog wel sneeuw was, want ik leefde hier al heel lang naar toe. Op 4 januari zou het ook mogelijk geweest zijn, maar toen had ik nog geen eigen latten. Doordat er tegen de ochtendstond nog extra sneeuw gevallen was, kon Guy om zes uur ’s morgens aan zijn avontuur beginnen.
“Mijn traject startte in de Bosstraat en liep langs de Neerwegstraat, Eeckhout, de berg naar beneden, D’Hoeve en Onderhof tot aan onze school op Aaigemdorp. Het was een zalige belevenis en bij het afdalen van de Aaigemberg moest ik zelf voorzichtig zijn om niet te snel te gaan”, vertelt Guy. Toch zijn er ook nadelen aan dit vervoermiddel. “Hier op school weet men niet of men mij een kilometervergoeding kan geven voor het gebruik van latten en toen ik onderweg stopte om een koffietje te drinken kon ik door mijn latten niet aan de deurbel.”
Dat de reistijd 10 minuten langer was dan normaal werd volgens de man ruimschoots gecompenseerd door de ervaring en het uitzicht onderweg. “Indien er nog eens voldoende sneeuw ligt, doe ik het zeker opnieuw”, besluit Guy. Mogelijk krijgt zijn initiatief dan navolging, want ook de leerlingen van de derde klas staan te popelen om zelf de latten onder te binden.