Herman De Somer was, ten gevolge van een uit de hand gelopen grap op café, twaalf jaar burgemeester van Vlekkem. Zelf noemde hij die periode tot de gemeentefusies in 1976 "een prachtige tijd". Aan die periode hield hij de titel van ereburgemeester over.
Beroepshalve werkte hij als meubelmaker, maar nadat een brand het familiebedrijf in de as legde, concentreerde hij zich vooral op zijn kunstwerken. Hij is dan ook vooral bekend als kunstenaar. Met zijn werken, die in bijna elke deelgemeente van Erpe-Mere te vinden zijn, trad hij in de voetsporen van zijn eveneens artistieke vader Jozef.
Zo was hij onder andere de schepper van de beeldengroep aan het nieuw kerkhof van Erpe, het Sint-Martinusbeeld in de gevel van de school in de Botermelkstraat in Erpe, het Christusbeeld achteraan de kerk van Erondegem, het Bavobeeld aan de pastorij van Mere, de rugbyspeler aan sporthal Steenberg achter het administratief centrum, de kruisweg in de kerk van Vlekkem en het beeld de Schreeuw in hof De Swaef langs de Botermelkstraat.
Enkele jaren terug richtte het gemeentebestuur van Erpe-Mere nog een vijftien kilometer lange 'De Somerroute' in die loopt langs enkele bekende werken en het atelier van de kunstenaar op Vlekkemdorp.
Ook in andere gemeenten waren de werken van de kunstenaar populair. In Kerksken siert 'de jeneverdrinker' het dorpsplein en voor Heldergem maakte Herman 'de seizoenarbeider' voor het ontmoetingscentrum.
Omdat hij opgenomen werd in de Europese lijst van 2.000 bekendste kunstenaars van de 20ste eeuw, Italië hem benoemde tot chevalier officiel académique en de Academie Internationale de Lutèce uit Parijs hem in maart 2002 de Medaille d'argent toekende werd hij de derde persoon, na wielerheld Lucien Van Impe en zanger Will Tura, die de titel van ereburger van Erpe-Mere in ontvangst mocht nemen.
Bijnamen
De bijnamen van de Erpe-Merenaren waren eveneens een dankbare inspiratiebron: Meerse papeters, Erondegemse kruisdieven, Erpse palokes-eters, Aaigemse filosofen, Vlekkemse sopeters, Ottergemse advocaten, Bambrugse geitenboeren en de strozeikers van Burst. Ze werden allemaal in bronzen beeldjes vereeuwigd. In september was Herman De Somer nog aanwezig bij de inhuldiging van de levensgrote 'sopeter' aan de kerk van zijn woonplaats Vlekkem.
Door de gezondsheidzorgen van de kunstenaar was er twijfel gerezen of het beeld wel tijdig klaar zou raken, maar uiteindelijk blijft ‘de sopeter’ het laatst tastbare dat Herman er achterlaat, want zijn laatste rustplaats zal niet Vlekkem zijn.
De uitvaartplechtigheid gaat zaterdag om 10u door in de Sint-Bavokerk van Mere en na de crematie zal zijn urne op het kerkhof van Erpe geplaatst worden.
