Lede - Na 32 jaar dienst in het gemeentehuis van Lede heeft gemeentesecretaris Paul Vijverman (62) gisteren  de laatste doos uit zijn bureau gehaald. De man diende onder liefst acht verschillende burgemeester. “En met sommige was ik bijna vergroeid”, vertelt hij.

Toen Paul na een jaartje werken voor een Amerikaanse bank en zijn legerdienst binnenstapte in het gemeentehuis van Lede had hij nooit gedacht er zoveel jaren te blijven. “Het was echt toeval. Men zocht iemand met wat financiële kennis waardoor ik mijn kans waagde en bediende werd. Een beslissing die ik ook vandaag opnieuw zou nemen.” Wat volgde noemt hij zelf een gelukkige opeenvolging van  pensioneringen. “Eerst ging in 1985 de gemeenteontvanger op rust zodat ik die kon opvolgen en een jaartje later verving ik vanaf 1 december de toenmalige gemeentesecretaris.” Dat Paul zelf onderaan de ladder begon, zorgde ervoor dat hij steeds met veel respect de schakel vormde tussen de politiek en het personeel. “In het begin was dat nog zonder computers en veel gemoedelijker. Het stak toen ook minder nauw en juridische procedures waren zeldzaam.” Iets dat de laatste jaren fel veranderde. “De burger is veel mondiger geworden, verwacht meer dienstverlening en pluist zelf de regels uit. Daarnaast spellen de politieke fracties vandaag meer de les aan de politici terwijl dat vroeger de politici - op sommige momenten leken we bijna familie -  nog grotendeels individueel waren.” Reden te meer voor de secretaris om het juridische en aan regels onderhevige werk tot in de puntjes correct uit te voeren. Een aanpak waarvoor hij tijdens zijn afscheid door zowel meerderheid- als oppositie fel voor geprezen werd. “En dat doet deugd, maar ik deed het ook niet alleen. Toen ik startte werkten hier tachtig mensen waarvoor het overgrote deel op de technische dienst. Vandaag zijn dat er 130 waarvan een 35-tal in het gemeentehuis.” Tijdens zijn carrière werd de man meermaals geconfronteerd met overlijdens. “Een burgemeester, twee schepenen en enkele collega’s. Naast het organisatorisch waren dat ook emotioneel moeilijke momenten.” In al die jaren breidde het gemeentelijk takenpakket overigens fel uit. “Eerst kwam er een bibliotheek en later volgden een sporthal, voetbalcomplex, jeugddienst, speelpleinwerking, kinderopvang. De wereld is wel wat veranderd, maar ik ben vooral blij daaraan meegewerkt te hebben.” Als niet politicus bleven de inspanningen van Vijverman weliswaar steeds onder de radar voor de bevolking, maar dat heeft hem nooit gestoord. “Ik heb nooit de behoefte gevoeld om op de eerste rij te staan. Mijn steentje kunnen bijdragen aan de realisatie van tal van projecten, waaronder recentste nog de nieuwe Volkskring en de viering voor 600 jaar Mariale Processie, was voldoende voor mij.” De man zal zijn takenpakket en vooral de collega’s fel missen, maar nu zijn echtgenote net op pensioen is, gaat ook de secretaris op rust om te genieten van de herwonnen vrijgekomen tijd. “Eindelijk tijd om te fietsen, de actualiteit te volgen en gewoon de krant te kunnen lezen”, besluit hij.