Erpe-Mere - In al zijn kwaadheid slaagde optieker Marnix Van Impe er maandagochtend in om drie gemaskerde ramkrakers weg te jagen. Die probeerden omstreeks half vier de voordeur van zijn winkel aan het op- en afrittencomplex van de E40 in te beuken. "Ik voelde totaal geen schrik", vertelt hij.

Onder de ANPR-camera's aan het op- en afrittencomplex van de E40 langs de Oudenaardsesteenweg in Erpe-Mere probeerden ramkrakers maandag voor dag en dauw de glazen voordeur van optiekzaak Van Impe in te beuken. "Gelukkig koos ik destijds voor gewapend glas, want anders was mijn zaak zonder twijfel leeggeplunderd", vertelt de man nog steeds onder de indruk. Hij schrok maandagochtend omstreeks 3.30 uur wakker van verschillende doffe slagen. "Omdat ik dacht dat men probeerde het autootje van mijn dochter te stelen, trok ik de voordeur open." Dochter Celine (19) die boven de winkel slaapt, schrok eveneens op. “Ik wist meteen hoe laat het was toen ik glas hoorde rinkelen en vreesde dat ze naar mij zouden komen. Ik slaagde er met moeite in de politie te verwittigen met mijn gsm”, vertelt zij. Intussen betrapte haar vader geen autodieven, maar ramkrakers. "Drie gemaskerde mannen waren, met losliggende stoepstenen van de recente werken aan de steenweg, de voordeur van onze winkel aan het inbeuken." Totaal verbouwereerd begon Van Impe luidkeels te roepen. "Dat trok de aandacht, want plots begonnen ze in een vreemde taal tegen elkaar te roepen en zetten ze het op een lopen." Het trio sprong in een klaarstaande zware donkere wagen en reed met piepende banden in mijn richting. “Doordat ik mijn bril niet op had, kon ik geen merk of nummerplaat zien.” Vader Van Impe gooide in een reflex wel nog een klaarstaande vuilniszak naar de wagen. "Die hield de dieven niet tegen, want ze draaiden meteen de snelweg richting Brussel op." Achteraf beseft Van Impe dat hij geluk had. "Nu ben ik wel de held van mijn familie, maar ik heb vooral geluk gehad dat ze niet gewapend waren en niet op me inreden.” Het besef dat de mannen bijna binnen zetten en dan wellicht de bewoners bij betrapping zouden aangevallen hebben, dringt ook langzaam door. “Ik denk niet dat ik de eerste nachten nog in mijn kamer durf te slapen”, vertelt Celine. De politie was nochtans bijzonder snel met twee ploegen ter plaatse, maar de ANPR-camera’s die het op- en afrittencomplex bewaken, bleken gisterenochtendhelaas onbruikbaar. "Ik kreeg te horen dat de beelden ten vroegste vijf uur later door de dagploeg konden bekeken worden. Onbegrijpelijk dat men ondanks een investering van honderdduizenden euro's criminelen zoveel voorsprong geeft", klinkt het boos. Via de camerabeelden van de pitazaak kon Van Impe de feiten wel al reconstrueren. ‘Ze stonden er 40 minuten geparkeerd, hebben hun wagen gedraaid en zijn meermaals op verkenning geweest.” Hoop op een doorbraak in de speurtocht naar de daders heeft de optieker niet. “In de namiddag waren de beelden nog steeds niet bekeken en omdat het om een inbraakpoging ging, werd ook geen sporenonderzoek uitgevoerd. Jammer dat dit ondanks de beschikbare middelen geen prioriteit is”, besluit de man.