Op 16 augustus wil Sabrina Raes (42) uit Burst de 100 kilometerlange Dodentocht van Bornem uitstappen. Als extra stimulans laat ze haar sponsoren om zo haar Aldi-collega en kassierster Wendy Vermassen te steunen. “Wendy werkt sinds enkele jaren halftijds omwille van haar zwaar ziek dochtertje Femke. Door mijn deelname wil ik wat extra centen ophalen om het gezin iets extra te geven.” Groot zijn de ambities niet. “Make-a-Wish schonk een tijdje terug spullen voor een snoezelkamer en omdat Femke door zo van geniet, wil ik die graag extra uitrusten.” Dat genieten is overigens bijzonder moeilijk voor het meisje. “Toen Femke nog maar vier maanden was, begon ze tijdens het verversen plots te schokken. Omdat ik aan een hartstilstand dacht, werd ze met de 100 weggevoerd. Toen hetzelfde enkele dagen later gebeurde, viel het harde verdicht: ons dochtertje leed aan ernstige epilepsie waardoor ze de ene – steeds ernstigere - aanval na de andere deed. Het leek of ze permanent lag te verschieten in haar wiegje”, vertelt mama Wendy. Door de zoektocht naar de correcte medicatie, verloor het meisje ook haar slikreflex. “Eigenlijk slikt ze naar haar luchtpijp. Daardoor is ze voortdurend ziek en heel gevoelig voor longontstekingen.” Ook de verdere ontwikkeling van het meisje stagneerde. Gericht bewegen, spreken, spelen. Het lukt allemaal niet. “Femke heeft wel een babytaaltje ontwikkeld, maar ze geniet vooral van onze knuffels.” Ondanks de harde diagnose blijven Wendy en haar man Timmy positief in het leven staan. “Ons meisje heeft geen hersenbeschadiging waardoor de kans bestaat dat de ontwikkeling toch nog in gang schiet, maar ergens weten we wel dat Femke wellicht niet oud zal worden. Elke aanval en operatie kan fataal aflopen.” Net daarom probeert het gezin volop te genieten van de kleine momenten samen. De zorg is echter bijzonder zwaar. “Ik sta elke dag om vier uur op om de sondevoeding waarmee Femke ’s nachts gevoed wordt af te koppelen en de medicatie toe te dienen. Op die manier is haar maagje voldoende tot rust tegen dat ze ’s morgens naar school in Roosdaal gaat.” Naast Wendy die halftijds ging werken, ging Timmy aan de slag bij visgroothandel De Troyer in Oordegem. “Doordat ik daar nachten kan doen, ben ik op tijd thuis tegen dat ons dochtertje van school komt”, vertelt hij. Ook fysisch is Femke niet in orde. “Omdat haar knietjes 20 tot 30 keer per dag uit de kom sprongen, werden die net geopereerd en er zullen nog meer operaties volgen.” Daarnaast verhuisde het gezin speciaal van een huisje in Nieuwerkerken naar een appartement op het gelijkvloers in Aalst. “Femke wordt groter waardoor we haar niet meer zo makkelijk kunnen tillen.” Een speciaal aangepaste rolstoel met zitschelp werd daarom aangeschaft. “De persoonlijke opleg bedroeg 1.200 euro”. Verder werd ook een nieuwe auto gekocht. “De installatie van de lift voor de rolstoel daarin kostte 12.500 euro.” Toch kan het gezin zich aardig behelpen. “Zo lang we beiden werken kunnen we een comfortabel leven leiden. We zijn het ook gewoon zolas het nu is. Femke is Femke en we zouden haar niet willen wisselen.” Wendy en Timmy zijn dan ook geen klagers, maar desalniettemin wou Sabrina haar dodentocht opdragen aan hun. “Iets wat voor ons niet hoeft”, vertellen ze. “Maar ik doe het niet voor hun, maar voor Femke”, stelt Sabrina duidelijk. Daarom pootte ze in Erpe-Mere in een 25-tal winkels spaarpotjes neer. “Als extra motivatie voor mijn deelname.” Naast de spaarpotjes kan ook steun overgemaakt worden op BE93 7332 6919 8167. “Die rekening staat op naam van Femke en het geld wordt enkel voor haar gebruikt.”