Na een leven van lang, veel en hard werken is het genoeg geweest Ann Polaster en Marc De Bruyne. “De voorbije 30 jaar was onze zaak 365 op 365 open. Verlof, feestdagen, zondagen, … we hebben heel wat in te halen.” De beslissing om te kappen, groeide langzaam maar zeker. “Samen ontbijten met het gezin zat er jarenlang niet in. Plots beseffen we dat onze dochter 22 jaar is. We hebben tussenin veel mooie momenten gemist.” Spijt om de stopzetting is er dan ook niet. “Het is met gemengde gevoelens, want na al die jaren is er toch een serieuze band met de vele klanten die hier over de vloer kwamen.”, vertelt An. Marc beaamt, maar is resoluter. “Met wat ik nu weet zou ik nooit meer herbeginnen.” Het groeide dan ook allemaal langzaam. “Ik was geen al te beste student, maar amuseerde me vooral als DJ. Omdat video’s wat in de buurt van muziek lagen, startten we hier in 1986 een videotheek. Tussen de concurrenten uit Aalst en Herzele lagen we hier perfect. Het waren gouden tijden, maar lange werkdagen. Zeven op zeven, Kerstdag, zondag en alle andere dagen tot 22 uur open. Als jonge mens was dat toen geen probleem.” De technologie stond echter niet stil en de verhuur zakte in elkaar. Net op tijd schakelde het koppel over naar een supermarkt. “We hebben enkele jaren de twee gecombineerd om te kijken of het zou lukken en toen dat het geval bleek, hebben we de sprong gewaagd.” Een stevige ommezwaai. “Het verschil was immens. Supermarkt houden is veel en hard werken. Kratten slepen, rekken aanvullen, ’s morgens vroeg brood bakken, … de openingsuren zijn slechts een fractie van de werkuren.” De terugval van zaken in de Steenstraat was evenmin positief. “In tegenstelling tot wat velen denken, hebben we de sluiting van slagerij Kris vooral in negatieve zin gevoeld. Mensen combineren hun boodschappen waardoor we heus geen concurrenten waren.” Omwille van gezondheidsredenen en om eindelijk van het leven te genieten, gaan de deuren nu een weekje toe. “Een overnemer vinden was geen probleem en we zijn eigenlijk blij dat de dochter geen enkele ambitie had voor de zaak”, lachen Ann en Marc. Zaterdag werd dan ook afscheid genomen van de klanten met een glaasje bubbels en broodjes. Daarbij werden flink wat herinneringen opgehaald. “Ik weet dat ik hier mijn eerste Rambo film huurde. Geweldig was dat”, vertelt Danny Van Steenberge van de frituur hogerop in de straat. Andere klanten hebben het dan weer uitgebreid over de avonturen achter de ‘vliegenvangers’ waar het +18-materiaal te vinden was. “Daarover kan ik uren vertellen, maar voor de krant is dat helaas minder geschikt”, knipoogt Marc. Danny Van Schuylenberghe diept spontaan uit zijn portefeuille een oude lidkaart van de videotheek op. “Altijd bewaard, maar al een hele poos onbruikbaar.” Voor de klanten verandert gelukkig weinig. Vrijdag heropent Merenaar Filip Van Der Stockt de zaak met behoud van aanbod en personeel.