Aaigem/Mere - Om de Gotegemmolen op de grens van Aaigem met Mere opnieuw maalvaardig te maken, werd recent een nieuw waterrad geplaatst. "Nadat mijn vader in 2005 ziek werd en overleed in 2010 ligt de molen stil, maar ik wil aanknopen met een echt familietraditie", vertelt zoon Jean-Paul De Meyer die ook al een molenaarsopleiding volgde.

Als jongste zoon van de laatste molenaar wil Jean-Paul De Meyer (46) wat graag de familietraditie die tot 1789 terug gaat verderzetten. "Mijn vader vormde de zesde generatie van de molenaars die hier de watermolen uitbaatten. We hebben onze familienaam 'meyer' of molenaar dan ook niet gestolen", vertelt die. Dat een oude watermolen weinig toekomst heeft, beseft de man - beroepshalve hoofdverpleger - goed. "Ik heb altijd een heel goede band gehad met mijn vader die veel te vroeg gestorven is. Daarom wil ik onze watermolen, deels uit nostalgie en deels als eerbetoon na elf jaar stilstand graag terug in ere herstellen." Geen eenvoudige klus. "De kostprijs voor de meer dan noodzakelijke renovatie loopt bijzonder hoog op. Alleen al het vervangen het waterrad kost 35.000 euro. Gelukkig wordt daarvan 80 % gesubsidieerd door de hogere overheid, maar ook het molenaarshuis en binnenwerk zijn aan renovatie toe. Daarvoor ligt de kostprijs heel wat hoger en de subsidies helaas ruim de helft lager." Een eerste horde is in elk geval al genomen. "Tegen de lente hoop ik dat het waterrad terug kan draaien." De waterkracht benutten zit er voorlopig nog niet in. "Ik heb wel al een theoretische molenaarsopleiding van 80 uren gevolgd, maar het praktische luik is nog heel wat zwaarder en ook echt noodzakelijk. Ondanks dat ik vader die 6,5 dagen op 7 maalde vaak hielp, heb ik zelf nooit echt gemalen en dat blijft toch een stiel apart." In Erpe-Mere - niet voor niets een 'molengemeente' - is Jean-Paul overigens niet de enige die werk maakt van de renovatie van een historische watermolen op de Molenbeek. Er zijn plannen om de Engelsmolen op de grens van Aaigem met Heldergem in ere te herstellen en ook in Erpe is dierenarts Jan Vermeir al jaren in de weer om met eigen middelen en beetje bij beetje de watermolen aan de Dorpsstraat terug maalvaardig te krijgen. "De administratieve rompslomp is enorm en dan spreken we nog niet over de kostprijs, maar het zou zonde zijn dergelijke erfgoed te laten verloren gaan", klinkt het resoluut bij de verschillende watermoleneigenaars die daarvoor allen persoonlijk een zware financiële inspanning leveren.