De ouders van de vermoorde Sofie zijn er het hart van in. “Tot vandaag hebben we onze kleindochter maar één keer kunnen horen aan de telefoon. Bezoekrecht werd geweigerd, maar in haar belang zijn we altijd blijven hopen dat haar papa er niets mee te maken had. Helaas”, reageren Jan D’Hondt en zijn echtgenote. Zoals ook direct na de gruwelijke feiten, kon het paar gisteren niet geloven dat schoonzoon to zo iets in staat was. “Het is goed dat er duidelijkheid is, maar voor onze kleindochter is dit afschuwelijk.”
Doordat er ruim een maand niks meer te horen was over het onderzoek, sloeg bij heel wat mensen de twijfel toe omtrent de betrokkenheid van de partner. Wanneer de man zijn dochtertje naar school bracht of ophaalde, meden andere (groot)ouders zijn blik. Bij de plaatselijke bakker vielen alle gesprekken stil toen hij binnenkwam. “Indien hij er niks mee te maken heeft, moet dit afschuwelijk zijn”, klonk het meermaals in de buurt. De twijfel bleef echter bij iedereen knagen.
Zelf stelde de man vorige week nog dat zijn dochtertje en hij het moeilijk hadden met de situatie. “Ons dochtertje stelt het redelijk, maar ik probeer haar zoveel mogelijk onder de mensen te houden. Ook ik heb het nodig om niet alleen te zijn. Wat gebeurde is in elk geval afschuwelijk voor onze beide families”, klonk het toen. Hoe afschuwelijk werd gisteren eindelijk duidelijk. F. was zelf diegene die de moeder van zijn dochtertje wegrukte.
Het feit dat hij de jongste dagen terug met zijn dochtertje thuis woonde in een poging hun gewone leven op te pakken, moet dan ook bijzonder confronterend geweest zijn. “Ons dochtertje heeft veel verdriet, maar ze houdt zich opvallend sterk”, vertelde de man nog. Het schuldgevoel ten opzichte van haar droeg zonder twijfel bij tot de finale bekentenis die de man gisteren deed. Dat zijn relatie met Sofie niet goed zat, is geen leugen. Sofie keek zelf actief uit naar een appartement om alleen te gaan wonen.
Een definitieve beslissing had ze daarin echter nog niet genomen, maar F. wou duidelijk het risico niet lopen. Met een hamer sloeg hij haar tijdens die bewuste carnavalsnacht het hoofd in. Een maand lang hield hij vol niets te maken te hebben met de dood van zijn vrouw, maar donderdagnacht kregen de speurders hem eindelijk in nauwe schoentjes waardoor hij geen andere uitweg meer had dan tot bekentenissen over te gaan. Een assisenjury zal nu zijn stafmaat moeten bepalen terwijl zijn dochtertje opgevangen wordt bij haar grootouders langs moeders kant.