Het enige - en bovendien een echt typisch bruin - dorpscafé dat sinds 4 april 1970 het centrum van het dorp is, dreigt te verdwijnen. “De brouwerij gaf mijn opzeg waardoor het contract op 27 februari definitief ten einde is”, vertelt Erwin. Een beslissing die geen verrassing is. “Er zijn zware kosten aan het gebouw en de brouwerij wou die niet doen. Mondeling had ik een akkoord met de eigenaar om van hem verder te huren, maar die wil het gebouw nu plots verkopen.” Erwin staat dan ook met de rug tegen de muur. “Ik ga er alles aan doen om hier zo lang mogelijk te kunnen blijven. Ik ben een geboren en getogen Vlekkemnaar en heb mijn droomjob als kraanmachinist opgezegd toen de vorige uitbaters op pensioen gingen omdat ik vond dat Herleving moest blijven bestaan en dat vind ik vandaag nog steeds.”
Dat zijn kansen beperkt zijn, beseft Erwin wel. “De vraagprijs is extreem hoog en ondanks de grondige renovatie van het sanitair toen ik hier vijf jaar geleden startte, zijn er zware renovatiekosten op til.” Enkele klanten van het café dat met uitzondering van maandag dagelijks vanaf 10.00 uur opent, wachten bang af wat de toekomst brengen zal. “Ik ben hier al klant van toen het café net opende. Het is onbegrijpelijk dat de eigenaar wil verkopen, want ik kan me geen leven zonder Herleving voorstellen”, reageert André Van Nuffel uit Bambrugge. Marcel Melkebeke uit Zonnegem noemt het “een persoonlijk drama” voor hem en zeker voor oudere mensen. “Waar moeten wij nog heen gaan om zo een uniek typisch volkscafeetje te vinden met een perfect sanitair dat zo netjes onderhouden wordt”, vraagt hij zich af.
Ook Staf Van Hende uit Massemen, een dagelijkse klant nadat hij zijn paarden bezoekt, vindt het spijtig dat het café dreigt te verdwijnen. “Ik ben hier al 25 jaar lang alle dagen te vinden. Hier wordt steevast gekaart en tot voor kort kon je hier bakschieten en vogelpieken. De uitbater is bovendien niet te beroerd om zelf af en toe een pint te geven. Het is echt spijtig wat hier gaat gebeuren.” Zelf geeft Erwin de moed niet op. “Ik ga vechten tot de laatste snik en ik hoor dat heel wat Vlekkemnaren ook in actie willen komen. Sommigen opperden al om een petitie op te starten. Ik zal er in elk geval alles aan doen om mijn Vlekkem niet in de steek te laten”, klinkt het overtuigd.