“Thuis hadden we een boerenpaard, maar met de komst van de modernisering en de eerste tractor ruilden we het in voor een ruiterpaard”, vertelt hij. Met de komst van de merrie Jelita in 1964 startte ook de passie bij de man. “Waar de ritten daarvoor beperkt bleven tot paardenommegangen, nam ik vanaf dan deel aan tal van tornooien en keuringwedstrijden.” Omdat Herman geen springruiter was, verlegde hij zijn domein al snel naar ‘de karretjes’. “Vooral omdat ik dat veel leuker vond dan dressuur.” De man die professioneel aan de slag was als technisch leraar in Assenede bouwde, verbouwde en herstelde eigenhandig en met veel succes tientallen karretjes.
“Ik verzamelde honderden medailles en organiseerde ook zelf tornooien in Overimpe.” Ook vandaag is de man, ondanks zijn leeftijd van 76, nog actief. “Zo lang ik gezond blijf en het plezant vind, blijf ik bezig.” Intussen is er ook al opvolging want ook dochter Kristien blijkt door het mennen gebeten. De drie tuigpaarden van de familie worden dus nog heel geregeld van stal gehaald en doen het nog steeds goed. “In 2013 werd onze merrie Casjana nog algemeen Belgisch kampioen.” De rijke geschiedenis van de familiestal werd daarom samengevat in een met talrijke foto’s geïllustreerd boek. Dat boek kreeg als titel ‘Met de karrekes van Overimpe Lede 1965 naar Erpe-Mere 2014’ en kost 40 euro.